Separacja faktyczna to pewien stan, który nie jest uregulowany prawnie. Nie daje on pewności, co do tego jak sytuacja zostanie potraktowana w razie konieczności wytoczenia lub udziału w jakimś postępowaniu prawnym. Pozostawanie w separacji faktycznej otwiera drogę do orzekania o nierównych udziałach w majątku wspólnym małżonków, ale nie jest jej gwarantem.

 Podstawą uzyskania separacji w świetle prawa jest zupełny rozkład pożycia małżeńskiego. Taką separację można uzyskać po przeprowadzeniu postępowania podobnego do postępowania rozwodowego. 

Zatem konieczne jest złożenie pozwu do sądu, opłacenie go i oczekiwanie na rozprawę. Istotne znaczenie będzie miało, czy małżonkowie mają małoletnie dzieci, czy widzą potrzebę orzekania o winie. Najważniejsze skutki orzeczenia separacji (prawnej): Rozdzielność majątkowa - między małżonkami powstaje rozdzielność majątkowa, tak jakby zawarli u notariusza tzn. intercyzę. Od uprawomocnieniu się orzeczenia przestaje tworzyć się majątek wspólny. W razie śmierci małżonkowie nie dziedziczą po sobie.  Nie można zawrzeć kolejnego małżeństwa. Separacja nie zwalnia z obowiązku wzajemnej pomocy między małżonkami, można dochodzić alimentów od drugiego małżonka.

Sprawy rozwodowe potrafią być niezwykle skomplikowane. Powodów raczej nie trzeba wyliczać - po dwóch stronach konfliktu stoją niegdyś bardzo blisko związani ze sobą ludzie. Na co jednak w szczególności warto zwrócić swoją uwagę to fakt, że samo wydarzenie rozwodu oddziałuje nie tylko na samo skłócone małżeństwo - bardzo często zaangażowane są także ich dzieci.

Dziecko świadkiem w sprawie rodzinnej?

Jeśli jesteś w trakcie procesu rozwodowego, sprawy o miejsce zamieszkania dziecka, kontakty itp. z pewnością zastanawiasz się nad przesłuchaniem świadków. Czy takim świadkiem może być Twoje dziecko? Jako domownik zazwyczaj wiele widziało i słyszało. Co na to przepisy i praktyka sądowa? 

W sprawach małżeńskich (rozwód, separacja, unieważnienie) istnieje zakaz przesłuchanie w charakterze świadka dziecka stron, które nie ukończyło 17 lat. 

Dotyczy on zarówno dzieci wspólnych, jak i dzieci tylko jednego z małżonków. Nawet jeśli uważasz, że byłoby to odpowiednie dla dziecka i potrzebne dla sprawy, to nie ma możliwości zeznawania przez dziecko. Sąd nie uchyli tego zakazu. W sprawach rodzinnych, które dotyczą osoby dziecka sąd powinien dziecko wysłuchać. Wysłuchanie dziecka nie jest przesłuchaniem świadka. Inaczej wygląda i ma inne znaczenie prawne. 

Wysłuchanie dziecka odbywa się poza salą rozpraw, bez udziału rodziców i ich pełnomocników. W rozmowie dziecka z sędzią może uczestniczyć psycholog. Tutaj nie ma określonej granicy wiekowej, w szczególności 13+. Znaczenie ma rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości dziecka. Wysłuchanie nie jest dowodem w sprawie, jednak stosownie do okoliczności sąd może uwzględnić zdanie dziecka i jego rozsądne życzenia. Dziecko ma prawo odmówić udziału w wysłuchaniu. Jeśli sąd nie zdecydował się na wysłuchanie musi podać powód. Każde dziecko jest inne i inna jest sprawa jego dotycząca. 

Rozważ, czy warto, a jeśli tak, to na ile angażować dziecko w sprawę sądową.